De tweede helft van juni was het weer warm en regen viel er maar af en toe een beetje. Dus sloten we de sproeier maar weer aan. Natuurlijk pas nadat de emmer met drinkwater voor de dieren was schoongeboend en met vers water was gevuld. Dat moet wel elke dag omdat de kippen na hun maaltijd van droog legmeel graag een paar slokken water nemen. En met het legmeel dat nog aan hun snavel zit maken ze dat water dan vies.
|
|
|
De sproeier is al in dienst zolang we de wei hebben, dus een jaar of tien. Hij begon kuren te vertonen; hij wou niet meer rond. Toen Harry dat wilde verhelpen brak er iets in die sproeier. Dus kocht hij meteen maar een nieuwe, waarmee zijn donatie voor dit jaar ook weer geregeld was. We zijn er op vooruit gegaan, want deze sproeier is veel geavanceerder; je kunt hem zodanig afstellen dat ie heen en weer gaat i.p.v. helemaal rond. Zo kunnen we de hoeken en smalle zijkanten beter bestrijken.
De nieuwe sproeier was nog geen dag in gebruik toen de pomp het begaf. Hij zoemde nog wat en verder niks. Harry en Anton kregen hem weer aan de praat, maar toen maakte hij een ontzettend kabaal. Dat klonk niet goed. Ze hebben hem gedemonteerd, maar het onderdeel dat stuk was bleek niet vervangbaar. Gelukkig kon Anton van een kennis een pomp krijgen die ze wel aan de praat konden krijgen, met gebruik van wat onderdelen van de oude. En zo is het met het water weer goed gekomen.
Vorige week dinsdag zijn we weer met de appelbomen bezig gegaan. We hadden in februari gesnoeid en wat er dan gebeurt is dat er een hoop opslag komt. Scheuten die niet de goede kant op groeien (naar boven) en de boom alleen maar vol blad zetten. Waardoor de appels te weinig zon krijgen. Gerard wees ons welke scheuten weg moesten.
|
|
|
Tegen dat het donker werd hadden we alle bomen op één na gedaan. Die ene hebben we zaterdag nog even gedaan. Zo hebben we weer 6 luchtige bomen. Een een hoop bladeren. Die konden we natuurlijk niet allemaal aan de dieren voeren. Want dan krijg je verkeerde shit.
