En toen inens was ter un zwarte kip in de wei.
Nee, un zwarte kip. Zie kump van niet zo wied weg, van nummer 39. Ut verhaal is bi’jnoa net zoas dat van Bea: as enigste oaver gebleven. Now hadden ze van nummer 39 eerst de bedoeling um dur gewoon een paar bi’j te kopen. Moar meerdere ni’je kippen bi’j ene olde in un niet zo’n groot hok, kon wel uns ruzie geven. Bovendien was ter in de stal van de wei nog un plekske vri’j op de stok. Dus kwam Tina, noa oaverleg met de andere jongens van ut bestuur in de stal.
Eigenlijk kump Tina van wieter weg. Ze liep eerst in Warken met eur mooder en nog een bruune kip in de wei. In 2009 kwam dat spul noar nummer 39. Toen eur mooder dood gegoan was op un warme zommerdag, was ut veur Tina tied um zelf uns mooder te worden. Ze bruujde op 5 eieren, woar dur 3 van uut kwamen. Doar liep ze parmantig met rond. De bruune kip spulde toen moar veur vader haan.
Jammergenog ging één kuukn dood noa un paar dagen slecht weer en werd un andere verstoten umdat ze mank liep. Het derde kuukn blek een haan te wèzen. Dus den mos verkoch worden. Toen wassen Tina en eur bruune tante wear met zien beidjes. En uuteindelijk bleef Tina alleen oaver. Moar dat is ze now niet meer. Ze is now in de wei in goed gezelschap van Bea en Maxima en de twee (joa, now nog maar twee) brahma’s. En doar geet ut goed met eur.