Appels en zo

Kijk daar hangen ze te stralen, rijp om te worden geplukt. Dat hebben we dus op 30 augustus ook maar gedaan. Kleine appels, grote appels, groene en rode. We hebben zes bomen die elk een ander soort appel geven.

De grote gaan in de appelmoes. Die hele rode zijn wit van binnen en lekker om uit de hand te eten. De geiten vinden die ook lekker. Voor bewoners met een eigen boom in de tuin is het misscien nog interessant om te weten dat je hoog hangend fruit plukt met een kruising tussen schepnet en collectezak. Gerrie en Anton hebben er zo een.

De kleindochter van Wiebe heeft samen met opa nog even gecontroleerd of we die ene boom echt leeg hadden geplukt. En zo weet ze nu ook hoe appels groeien. Ze wilde ook wel met de geiten spelen, maar dat was niet zo’n succes. Die zijn gewend dat kinderen achter een hek staan. Over een paar jaar kan ze opa wel helpen met het voeren en het uitmesten van de stal. En wie weet, doet ze over 20 jaar mee bij Boer zoekt vrouw.
Nog een laatste nieuwtje; Maxima, het Hollandse hoen, is verdwenen. Ze was eerst een goede kip, alhoewel haar eieren soms wat vreemd gevormd waren. Maar ze werd hanig en begon een soort van gekraai te ontwikkelen, dat ze om half zeven ’s morgens liet horen. Dat werd door minstens één buurtbewoner niet erg gewaardeerd. Die vond haar maar gek; het gerucht gaat dat ze nu op het Graffel woont.